Blog: Waarom ik meer tijd neem om goed te kijken

Eindelijk heb ik mijn fotocamera tevoorschijn gehaald. Ik vind fotografie geweldig leuk, maar het komt er steeds niet van. Misschien herken je dat wel? Mijn reisplannen – twee maanden naar Australië en Vietnam komende zomer – komen wat dat betreft als geroepen. Ze vormden de perfecte aanleiding om mijn Sony af te stoffen en de buurt in te trekken. Spontaan begon ik beter te kijken.

Omdat ik goed beslagen ten ijs wil komen in Australië en Vietnam komende zomer, ben ik weer aan het fotograferen geslagen. Ik heb altijd een fascinatie gehad voor foto’s en fotografie. Op familiefeesten ben ik degene die close-ups maakt van mijn ooms, tantes, neven en nichten. En om me te verbeteren, volgde ik drie jaar geleden een fotografiecursus. Maar dat was drie jaar geleden. Het toestel lag alweer een hele tijd in de kast.

Jullie hebben hier toch wel een aanpak voor liggen?

Gelukkig was een vriendin van me die veel fotografeert zo aardig om mij trakteren op een opfriscursus. Naar aanleiding van die cursus gaf ik mezelf de opdracht om de natuur vast te leggen in de stadse omgeving. Ik wandelde langs het water en bekeek de bloemen in de berm. Wat zag dat er mooi uit! Ik kwam hier regelmatig – op de fiets, joggend – maar nooit bekeek ik de bloemen in de berm zo goed als nu. Ik stapte van de stoep af, kwam dichterbij, koos de mooiste bloem uit, bekeek haar van verschillende kanten en legde haar daarna vast.

Toen ik niet veel later aan een nieuwe opdracht begon bij Andersom, dacht ik terug aan de bloem en de cursus van een paar jaar geleden. In ons werk zijn we soms geneigd om direct aan de slag te gaan. Een organisatie heeft immers een job to be done en wil die job het liefst zo snel mogelijk gefixed hebben. ‘Jullie hebben hier toch wel een aanpak voor liggen?’ vraagt men dan. Vergelijk het met de mobiele telefoon: altijd binnen handbereik, altijd snel een prima foto.

De tijd nemen loont

Bewust kijken – een onderwerp van meerdere kanten belichten, en de omgeving scannen – brengt je verder. Dat geldt voor de bloem aan het fietspad achter mijn huis, maar zeker ook voor het vraagstuk dat een klant bij ons neerlegt. Wat is de vraag achter de vraag? Hebben we het hele plaatje scherp? Net als bij fotografie hebben mijn collega’s en ik een enorme gereedschapskist tot onze beschikking om tot een optimaal resultaat te komen. Wat zetten we in?

Goed kijken is essentieel in mijn werk. Hoe gaan de dingen hier? Wie werkt met wie samen? Welke patronen zijn er? Een groot deel van mijn werk bestaat uit observeren, luisteren en voelen. Om daarna uit te zoomen en te kijken wat er gebeurde en gezegd is. Alleen als je dat dat doet, vorm je een helder beeld. En pas als je een helder beeld hebt, kun je aan de slag met interventies om patronen te doorbreken.

Note to self

Mijn herleefde interesse voor fotografie is daarom een reminder naar mezelf: neem de tijd om goed te kijken. Het loont. Alleen door goed te kijken weet je waarmee je aan de slag gaat (of wat je eigenlijk op de gevoelige plaat vastlegt). Bijkomend voordeel: goed kijken geeft enorm veel voldoening. Ik zag bloemen zoals ik ze nooit eerder zag.